به ستاره ها نگاه کن،به چشمک زدنشون بخند اما دل نبند
چون چشمکشون از روی عشق نیست از روی عادته . . .

 مردم ( حتی من ) اغلب بی انصاف ، بی منطق و خودمحورند ولی آنان را ببخش ، اگر مهربان باشی تورا به داشتن انگیزه های نهان متهم میکنند ولی مهربان باش. اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند ولی شریف و درستکار باش... نیکیهای امروزت را فراموش میکنند ولی نیکوکار باش.. بهترینهای خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد و درنهایت میبینی که هرآنچه هست همواره میان تو و خداوند است نه میان تو و مردم... ( کوروش کبیر)َ

 یادت باشد فرقی نمیکند تو دل ببری یا من دل ببازم ،
اگر حکم ، حکم دل نباشد .
اگر عقل حکم کند ،
دیر یا زود یکنفر خواهد برید

 به سلامتی اونی كه خوشحاله دلتو شكسته ولی نمیدونه اون چیزی كه شكسته تصویر زیبای خودش بود كه تو دلت ساخته بود

 "چه کسی میداند که تو در پیله تنهائی خود تنهائی...چه کسی میداند که تو در حسرت یک روزنه در فردائی....پیله ات را بگشای...تو به اندازه پروانه شدن زیبائی..

 زندگی "باغی" است ....
که تنها با عشق "باقی" است.
مشغول "دل" باش اما نه "دلمشغول"...
که بیشتر "غصه های" ما از "قصه های" خیالی ماست.
پس بدان اگر "فرهاد "باشی ..... همه چیز "شیرین" است.....

 موضوع انشا: شجاعت یعنی چه؟
محصلی در قبال این موضوع فقط نوشته بود شجاعت یعنی این و برگه را سفید تحویل داده بود ، همه دبیران به او نمره بیست دادند و او کسی نبود جز دکتر علی شریعتی..!!

 گذشت آنوقت هایی که مردم همدیگر را دور میزدند
حالا از روی هم رد می شوند.

 
و آنگاه که تنها شدی

و در جستو جوی تکیه گاه مطمئنی هستی

بر من توکل کن

(قرآن کریم)

 شاید به جای اذان...در گوش من...غزلی خوانده اند...که تمام عمر، سرم را...جز برای عاشقانه ای...خم نکرده ام!!...

 نگران نباش ,حال ِ دلم خوب است !!!
نه از شیطنت های کودکانه اش خبری هست
نه از شیون های مدامش، به وقت ِ خواستن ِ تو
آرام
... جوری که نبینی و نشنوی
گوشه ای نشسته و
رویای داشتنت را به خاک می سپارد

 به یک پلک تو می‌بخشم تمام روز و شب‌ها را
که تسکین می‌دهد چشمت غم جانسوز تب‌ها را

بخوان! با لهجه‌ات حسّی عجیب و مشترک دارم
فضا را یک‌نفس پُر کن به هم نگذار لب‌ها را

به دست آور دل من را چه کارت با دلِ مردم!
تو واجب را به جا آور رها کن مستحب‌ها را

دلیلِ دل‌خوشی‌هایم! چه بُغرنج است دنیایم!
چرا باید چنین باشد؟ نمی‌فهمم سبب‌ها را

بیا این‌بار شعرم را به آداب تو می‌گویم
که دارم یاد می‌گیرم زبان با ادب‌ها را

غروب سرد بعد از تو چه دلگیر است ای عابر
برای هر قدم یک دم نگاهی کن عقب‌ها را

 تا وقتی كه هستی ، 
تا لحظه ای كه یاد تو در خاطر من جاریست ! 
تا زمانی كه دستهای گرمت همراه دستای خسته ای منه ! 
تا وقتی كه نگاهت تنها پناهگاه و تكیه گاه نگاه سرگردان منه ! 
تا زمانی كه تو همسفر جاده زندگی من هستی ! 
تا وقتی كه شونه های تو امن ترین جای دنیاست برای من ! 
من زنده هستم ...

 خــــــدایــا
مـگـــر نمــی‌بـیـنـــی
هـر شــــب نـبـودنـــــم را بـرایـت پـُســت مـــی‌گــــذارم؟
پـــس چـــرا لایـــک نـمـی‌ کـــنی؟!

از کجای تو شروع شدم در امتداد لحظه ای که امتداد تو بود از درون تو گذشتم، در درون تو زاده شدم چون حوا که از دنده ی آدم بیرون آمد خودم را تنها یافتم میان فاصله ای از خودم، تا سایه های تو

 مهربان

سبد معذرتم را بپذیرکار کودک این است ؛

اولش حرف زند ، به تامل بنشیند بعدش

آنقدر شاعرم امشب که فقط ؛

بیستون کم دارم ،

تیشه عاقبتم را بدهید

آنقدر ساده سخن میگویم ؛

که اگر یکنفر از کوچه دل درگذرد ،

دل و دلداده روی هم بیند

 چه قدر فاصله اینجاست بین آدمها

چه قدر عاطفه تنهاست بین آدمها

کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد

و او هنوز شکوفاست بین آدمها

کسی به نیت دل ها دعا نمی خواند

غروب زمزمه پیداست بین آدمها

چه می شود همه از جنس آسمان باشیم

طلوع عشق چه زیباست بین آدمها

تمام پنجره ها بی قرار بارانند

چه قدر خشکی و صحراست بین آدمها

به خاطر تو سرودم چرا که تنها تو

دلت به وسعت دریاست بین آدمها

 
خدای من زیباست !
دیوار های خالی اتاقم را
از تصویرهای خیالی او پر میكنم
خدای من زیباست
خدای من رنگین كمان خوشبختی ست
كه پشت هر گریه
انعكاسش را روی سقف اتاق می بینم
من هیچ....
با زبان كهنه صدایش نكرده ام
ونه..
لای بقچه پیچ سجاده
رهایش....
او در نهایت اشتیاق به من عاشق شد و...
من...
در نهایت حیرت.
حالا گاه گاهی كه به هم خیره می شویم
تشخیص خدا و بنده چه...
سخت است.

 بزن تار که امشب باز دلم از دنیا گرفته
بزن تار و بزن تار
بزن تا بخونم با تو آواز بی خریدار
بزن تار و بزن تار
برای کوچه غمگینم برای خونه غمگینم
برای تو برای من برای هر کی مثل ما
داره میخونه غمگینم

 دیروز در دادگاه دلم/ مغز من قاضی بود/ متهم قلبم بود/ جرم من عشقم بود/ عشق من یاد تو بود/ حق من اعدام بود

 خدایا: 
من گمشده ی دریای متلاطم روزگارم و تو بزرگواری! پس ای خدا! هیچ می دانی که بزرگوار آن است که گمشده ای را به مقصد برساند ؟ تا ابد محتاج یاری تو ، رحمت تو ، توجّه تو ، عشق تو ، گذشت تو ، عفو تو ، مهربانی تو ، و در یک کلام ... محتاج توام !

 به یاد داشته باش هر وقت دلتنگ شدی به آسمان نگاه كن .
كسی هست كه عاشقانه تو را می نگرد و منتظر توست . 
اشكهای تو را پاك می كند و دستهایت را صمیمانه می فشارد .
تو را دوست دارد فقط به خاطر خودت . 
و اگر باور داشته باشی می بینی ستاره ها هم با تو حرف می زنند . 
باور كن كه با او هرگزتنها نیستی. 
فقط كافیست عاشقانه به آسمان نگاه كنی.

 مـــن می نویسم
و
تـــــــــو
نـــــمی خوانی !
امـــــــــــا
مخاطب که تو باشی...
مدیـــــــونم اگر ننــــــــویسم

 بیا با من دلم تنها ترین است/ نگاهت در دلم شور آفرین است/ مرا مستی دهد جام لبانت/ شراب بوسه ات گیرا ترین است/ ز یک دیدار پی بردی به حالم/ عجب درمن نگاهت نکته بین است/ سخن از عشق ومستی گوی با من/ سخن هایت برایم دلنشین است/ مرا در شعله ی عشقت بسوزان/ که رسم دوستداریها همین است/ نشان عشق را در چشم تو خواندم/ دلم چون کویی آیینه بین است/ به من لطف گل مهتاب دادی/ تنت با عطر گلها همنشین است/ دوست را هم تو باش آغاز وپایان/ که عشق اولی وآخرینست

 شمع دانی به دم مرگ به پروانه چه گفت؟ گفت ای عاشق بیچاره فراموش شوی... سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد گفت طولی نکشد تو نیز خاموش شوی

 نمیدانم از دلتنگی عاشقترم یا از عاشقی دلتنگ تر

فقط میدانم در آغوش منی ، بی آنکه باشی

و رفتی ، بی آنکه نباشی . . .

 امشب ای ناز چه دلتنگ نگاهت شده ام/باز ای مونس من چشم به راهت شده ام/برق چشمان تو امشب به سکوتم خندید/ چون که دیوانه ی ان چهره ی ماهت شده ام.

 هی فلانی ...
زندگی شاید همین باشد
شاید ...!!!
هر سن و سالی که داشته باشی...
اگر کسی نباشد...
... ... مرده یا زنده ...که با یادش...
چشمانت...
از شادی یا غم...
پر اشک شود...
هرگز زندگی نکرده ای

 عشق یعنی خاطرات بی غبار 
دفتری از شعر و از عطر بهار 
عشق یعنی یک تمنا , یک نیاز 
زمزمه از عاشقی با سوز و ساز
عشق یعنی چشم خیس مست او 
زیر باران دست تو در دست او 
عشق یعنی ملتهب از یک نگاه
غرق در گلبوسه تا وقت پگاه 
عشق یعنی عطر خجلت ….شور 
عشق گرمی دست تو در آغوش 
عشق عشق یعنی “بی تو هرگز …
پس بمان تا سحر از عاشقی با او بخوان 
عشق یعنی هر چه داری نیم کن 
از برایش قلب خود تقدیم کن

 دل خسته ام از عالم
دل بسته ام به ساقی
صبرم زیاده اما عمری نمونده باقی
صبرم زیاده اما عمری نمونده باقی
انگار تموم دنیا
بسته س به تار مویی
برای این زمونه نمونده آبرویی

 کاش وقتی زندگی فرصت دهد گاهی از پروانه ها یادی کنیم کاش بخشی از زمان خویش را وقت قسمت کردن شادی کنیم کاش وقتی آسمان بارانی ست از زلال چشمهایش تر شویم وقت پائیز از هجوم دست باد کاش مثل پونه ها پرپر شویم

 قانون صف:اگر شما از یک صف به صف دیگری رفتید، سرعت صف قبلی بیشتر از صف فعلی خواهد شد. قانون تلفن:اگر شما شماره ای را اشتباه گرفتید، آن شماره هیچگاه اشغال نخواهد بود. قانون تعمیر:بعد از این که دست تان حسابی گریسی شد، بینی شما شروع به خارش خواهد کرد. قانون کارگاه:اگر چیزی از دست تان افتاد، قطعاً به پرت...

 بار اخر من ورق را با دلم بر میزنم,
بار دیگر حکم کن ,اما نه بی دل,
با دلت ,دل حکم کن
حکم دل; هر که دل دارد بیندازد وسط تا که ما دلهایمان را رو کنیم
دل که روی دل بیفتد عشق حاکم میشود
پس به حکم عشق بازی میکنیم
این دل من!
رو بکن حالا دلت را , دل نداری؟!
بر بزن اندیشه ات را
حکم لازم !
دل سپردن,دل بریدن هر دو لازم! ...

 این هوا نه هوای دونفره ست
نه هوای شوفاژو شومینه ست
این هوای خفقان آور بی تو بودنه 
فقط همین___